فلورايد اولين بار در آب اقيانوس كشف شد. بعد مشخص شد كه بعضي از افراد داراي لكه هاي قهوه اي روي دندان ها هستند. اين افراد فلوئور زياد مصرف كرده بودند و دندان هاي آنها استحكام زيادی داشت.
نقش فلوراید: مقادير كم فلوراید سبب كاهش پوسيدگي دندان مي شود. فلوراید با اتصال به تركيبات كلسيم، سبب مي شود كه ميناي دندان در مقابل اسيدهايي كه به وسيله باكتري هاي دهان توليد مي شود مقاومت بيشتري پيدا كند. فلوراید در حفظ ساختمان استخوان نيز مفيد است و از پوكي استخوان تا حدي مي كاهد.
متابوليسم: فلورايد آب بهتر از فلوراید غذا جذب مي شود. جذب به سرعت و از طریق معده صورت مي گيرد. استخوان ها و دندان ها فلورايد را از سیستم گردش خون برداشت مي كنند. دفع فلوراید از طريق ادرار صورت مي گيرد.
میزان نياز: روزانه 4-1.5 گرم، میزان دريافت كافي و بي خطر فلورايد است. مقدار مصرفي فلوراید در كشورهاي مختلف متفاوت و بين 0.9 تا 1.7 ميلي گرم است.
بقیه توضیحات در ادامه مطلب...
منابع: یکی از منابع فلوراید، آبي است كه به آن فلورايد اضافه شده (مقدار توصيه شده براي افزودن فلورايد به آب، يك قسمت فلورايد در يك ميليون قسمت آب است). غير از آب آشاميدني، وجود فلوراید در آبي كه در تهيه غذا استفاده مي شود، استفاده از خمير دندان هاي حاوي فلورايد، ماهي هاي اقيانوس كه با استخوان خورده مي شوند (سالمون ساردين) و چاي نيز از منابع فلورايد هستند. بيشتر فلوئور مصرفي در استخوان ها و دندان ها ذخيره مي شود. اگر فلوئور خيلي زياد مصرف شود،
ابتدا بدن در حالت تعادل مثبت از نظر فلوئور قرار مي گيرد. يعني مقدار دريافت آن بيش از دفع آن است. ولي پس از مدتي بدن خود را تطبيق مي دهد و دفع را افزايش مي دهد. در حالت كمبود نيز همين وضعيت وجود دارد و پس از مدتي دفع را كاهش مي دهد. مقدار فلوئور در استخوان با فلوئور آب و غذاي دريافتي ارتباط دارد. توصيه دانشمندان اين است كه آب مصرفي يك واحد 1PPM فلوئور داشته باشد. در مناطقي كه فلوئور آب از 0.7 PPM كمتر باشد، توصیه می شود که به مواد غذایی كودكان فلوئور اضافه شود. ميزان نياز به فلوئور برحسب سن متفاوت است. براي كودكان و نوجوانان 0.5 تا 2.5 ميلي گرم در روز است و براي نوزادان 0.1 تا يك ميلي گرم در روز توصيه مي شود (فلوئور آب تهران كم است). چاي منبع غني از فلوئور است. يك استكان چاي معمولي 0.1 ميلي گرم فلوئور دارد. غذاهايي كه در ظروف تفلون پخته مي شود فلوئور دارد.
كمبود: عوارض كمبود فلوئور شامل پوسيدگي دندان است. در 15 تا 20 سال اخير پوسيدگي دندان 50 درصد كاهش يافته. حتي در مناطقي كه آب فلوئوريده نشده هم میزان پوسيدگي دندان كاهش يافته. اين به علت وارد شدن فلوئور در چرخه غذايي است. اگر در منابع غذايي از آب فلوئوريده استفاده شود، فلوئور وارد زنجيره غذايي مي شود. خمير دندان هاي فلوئوريده شده قرص هاي مكيدني فلوئور هم داراي فلوئورند كه وارد چرخه غذايي مي شود.
وقتي مقدار فلوئور در آب به دو PPM برسد، "فلوئوروزيس" ايجاد مي شود. تجمع فلورايد در دندان به نام فلوئوروزيس شناخته مي شود. وقتي فلورايد مصرفي زياد باشد، بر ميناي دندان لكه هاي نامنظمي ظاهر مي شود كه ابتدا سفيد گچي، سپس زرد، خاكستري، قهوه اي يا سياه مي شوند. مصرف روزانه 20 تا 80 ميلي گرم فلورايد براي مدت طولاني منجر به فلوئوروزيس اسكلتي مي شود. يعني فلوئور در استخوان رسوب مي كند.
منبع: دانشگاه علمي كاربردي، استاد: دكتر علي كشاورز، با همكاري آزاده نجارزاده، استاد و مدير گروه تغذيه و بيوشيمي دانشگاه علوم پزشكي تهران، كارشناس ارشد رشته علوم بهداشتي در تغذيه.
از مطالب نه قلم راضی هستید؟ ما را حمایت مالی کنید